Η επίδραση της παρέας στην κινητική δραστηριότητα

Καθώς το παιδί πλησιάζει στην εφηβεία, η επιρροή της οικογένειας αρχίζει να μειώνεται και η ομάδα των συνομηλίκων γίνεται ολοένα και πιο σημαντική. Ο γονιός, ο δάσκαλος και άλλοι ενήλικες στη ζωή του παιδιού χάνουν σιγά σιγά τη δύναμη πειθούς πάνω στο παιδί καθώς η ανάγκη για έγκριση από τους συνομηλίκους γίνεται ιδιαίτερα ισχυρή. Αυτή η νέα κοινωνική δύναμη, η ομάδα των συνομηλίκων, είναι λιγότερο δομημένη από τις κοινωνικές ομάδες ενηλίκων, αλλά πολύ πιο δομημένη από τις ομάδες στο κοινωνικό περιβάλλον που είχε προηγουμένως το παιδί. Η ομάδα συνομηλίκων χαρακτηρίζεται επίσης από τη μεταβατική φύση της, επειδή μπορεί να διαφέρει από τη γειτονιά στο σχολείο καθώς και από μέρα σε μέρα. Έχει επίσης την ικανότητα να διαμορφώνει τον τρόπο ενδυμασίας, ομιλίας ή πράξεων των παιδιών και τις αποφάσεις τους σχετικά με τη συμμετοχή σε κινητικές δραστηριότητες. Για παράδειγμα, τα μέλη της ίδιας ομάδας συνομηλίκων μπορεί συχνά να μοιράζονται παρόμοια μοτίβα βάδισης ή ομιλίας. Επιπλέον, οι σχέσεις που δημιουργούνται στην ομάδα συνομηλίκων προσφέρουν στο παιδί ή τον νεαρό έφηβο φιλία, υποστήριξη, συντροφικότητα και διασκέδαση με τρόπους που δεν θα μπορούσαν να επιτευχθούν με την οικογένεια. Οι συνομήλικοι επηρεάζουν έντονα ο ένας τον άλλον αλληλεπιδρώντας ως ίσοι, μια κατάσταση μοναδική,  η οποία έχει μία «εξουσία» στο παιδί που μεγαλώνει. Αν λατρεύεις το μπάσκετ και θέλεις να βελτιωθείς σε αυτό τότε το σεμινάριο “Basketball Training” είναι για σένα.  Αυτή η σταδιακά εξελισσόμενη ανεξαρτησία από την οικογένεια δίνει στα παιδιά τη δυνατότητα να αποβάλουν τον εγωκεντρισμό που ήταν τόσο συνηθισμένος κατά την πρώιμη παιδική τους ηλικία. Η καθημερινή αλληλεπίδραση ενός ατόμου με τους συνομηλίκους παρέχει επίσης σημαντικές μαθησιακές εμπειρίες. Για παράδειγμα, οι νέοι αναπτύσσουν μια αυξανόμενη εκτίμηση για τις διαφορετικές απόψεις επειδή τα μέλη της ίδιας ομάδας συνομηλίκων συχνά εκφράζουν διαφορετικές απόψεις. Επιπλέον, οι έφηβοι συνειδητοποιούν όλο και περισσότερο τους κοινωνικούς κανόνες και τις πιέσεις. Στην πραγματικότητα, η κοινωνική αποδοχή των εφήβων μπορεί να βασίζεται στο πώς συμμορφώνονται με τις προσδοκίες της κοινωνικής τους ομάδας. Δύο από τους πιο κοινούς καθοριστικούς παράγοντες κοινωνικής αποδοχής, ιδιαίτερα για τα αγόρια, είναι η αθλητική ικανότητα και η προθυμία να εμπλακούν σε αθλητικές δραστηριότητες. Η συμμετοχή σε κινητικές δραστηριότητες καθορίζει εν μέρει τη συσχέτιση της ομάδας συνομηλίκων, αλλά μπορεί επίσης να διαμορφωθεί μέσα στην ομάδα. Η συσχέτιση με νέες και διαφορετικές απόψεις μπορεί να προωθήσει τη συμμετοχή σε νέες εκδόσεις παλαιώn αθλημάτων ή εντελώς νέες και διαφορετικές απόπειρες σε προηγουμένως μη δοκιμασμένες κινητικές προσπάθειες. Αν οι συνομήλικοι θεωρούν τη συμμετοχή σε κινητικές δραστηριότητες ως αποδεκτό κανόνα για την ομάδα τους, πιέζουν τα μέλη να είναι ενεργά σε αυτές τις προσπάθειες. Ο σεβασμός και η αποδοχή γίνονται όλο και πιο σημαντικά για τα μέλη της ομάδας και εξαρτώνται από την τήρηση των προσδοκιών της ομάδας. Αυτό συχνά σημαίνει ότι η ομάδα συνομηλίκων καθοδηγεί το άτομο, ή απομακρύνει από τη συμμετοχή, και ίσως το επίτευγμα, σε μια αθλητική δραστηριότητα.

Τα κορίτσια στην εφηβεία

Έρευνες έχουν δείξει ότι τα κορίτσια στην εφηβεία κινδυνεύουν να μείνουν σε αδράνεια και να έχουν άλλα θέματα αργότερα όπως η εμφάνιση παχυσαρκίας. Έτσι οι ερευνητές προσπάθησαν να προσδιορίσουν τα εμπόδια που εμφανίζονται  στα νεαρά κορίτσια τα οποία τα αποτρέπουν από το να είναι περισσότερο δραστήρια. Οι Robbins, Pender και Kazanis (2003) μελέτησαν ένα εθνοτικά διαφορετικό δείγμα εφήβων κοριτσιών, ηλικίας 11-14 ετών. Τα κορίτσια ερωτήθηκαν ποια θεωρούσαν ότι ήταν τα πιο σημαντικά εμπόδια στη συμμετοχή τους σε σωματικές δραστηριότητες. Οι πιο σημαντικοί παράγοντες περιελάμβαναν την αμηχανία κατά την άσκηση και την έλλειψη κινήτρων. Αυτό οδήγησε τους ερευνητές στο συμπέρασμα ότι πρέπει να διαμορφωθούν νέες στρατηγικές για να βοηθήσουν τα κορίτσια να βελτιώσουν τα κίνητρα, να μειώσουν την ντροπή ​​και να ξεπεράσουν τα εμπόδια ώστε να γίνουν περισσότερα δραστήρια. Πηγή: «Human Motor Development”-A Lifespan approach (Greg Payne, Larry Isaacs) Σεμινάρια Πρόσφατα Άρθρα