Ηλικιακός ρατσισμός: Τι είναι-Πως επηρεάζει την σχέση με την γυμναστική-Πως να τον “αντιστρέψεις”
Ο ρατσισμός που βιώνει ένα άτομο λόγω της ηλικίας του, ένα φαινόμενο που στα αγγλικά αναφέρεται ως “ageism”, συμβάλει καθοριστικά, πολλές φορές ασυνείδητα, στην μείωση της φυσικής δραστηριότητας όσο μεγαλώνουμε. Πολύ συχνά τα ηλικιωμένα άτομα χαρακτηρίζονται μεταξύ άλλων, ανακριβώς, ως αδύναμα και σωματικά ανίκανα. Συχνά αντιμετωπίζονται ως παιδιά λόγω των μειωμένων προσδοκιών που έχουμε από αυτούς. Έτσι, επικρατεί λανθασμένα η απόψη ότι η σωματική δραστηριότητα δεν είναι κατάλληλη για τα άτομα όσο μεγαλώνουν. Αυτές τις απόψεις τις γνωρίζουν ακόμα και τα παιδιά από μικρή ηλικία με συνέπεια να μεγαλώνουν με αυτές και στην διάρκεια της ζωής τους να τις υιοθετούν. Mια άποψη γίνεται, δηλαδή, κάτι σαν αυτοεκπληρούμενη προφητεία. Όταν οι αρνητικές στάσεις σχετικά με την ενηλικίωση και τη συμμετοχή στη σωματική δραστηριότητα συνδυάζονται με τις αυξανόμενες ευθύνες και τον τρόπο ζωής ενός ενήλικα, η σωματική δραστηριότητα μπορεί να βρεθεί πολύ χαμηλά στην λίστα των προτεραιότητων. Η αύξηση των εργασιακών και οικογενειακών ευθυνών περιορίζει τον χρόνο για δραστηριότητες όπως η άσκηση. Μεγαλύτερο κίνδυνο διατρέχουν οι νεαρές ενήλικες εργαζόμενες γυναίκες με παιδιά που μπορεί να διαπιστώσουν ότι έχουν πολύ λίγο χρόνο για τον εαυτό τους.Μετέπειτα, παράγοντες όπως η συνταξιοδότηση και η αντίστοιχη μείωση της οικονομικής κατάστασης εμποδίζουν τις προσπάθειες για σωματική άσκηση. Όλα τα παραπάνω συντελούν στο να δημιουργούνται μειωμένες προσδοκίες από τον εαυτό μας σχετικά με την άσκηση. Ως αποτέλεσμα της μείωσης της δραστηριότητας, οι φυσικές αλλαγές αρχίζουν σιγά σιγά να εμφανίζονται. Για παράδειγμα, οι μυς αρχίζουν να ατροφούν, τα επίπεδα λίπους αυξάνονται και τα επίπεδα της ενέργειας μας πέφτουν. Έτσι, κάποια στιγμή νιώθουμε ότι “γερνάμε”! Τα επίπεδα άγχους και η κατάθλιψη αυξάνονται και η αυτοεκτίμηση μειώνεται. Όλοι αυτοί οι παράγοντες μειώνουν περαιτέρω το ενδιαφέρον μας για σωματική δραστηριότητα. Ωστόσο, το μόνο που πρέπει να κάνουμε είναι να αλλάξουμε τον τρόπο ζωής μας. Αν και οι επιπτώσεις της γήρανσης δεν μπορούν να ξεπεραστούν, η επιλογή της ενασχόλησης με την άσκηση μπορεί πραγματικά να αλλάξει την ζωή μας. Όπως έχουμε αναφέρει πολλές φορές στο παρελθόν σε άρθρα μας, η καθιστική ζωή συμβάλλει στην εμφάνιση ασθενειών όπως οι καρδιοπάθειες και ο διαβήτης. Από την άλλη πλευρά, ένας δραστήριος τρόπος ζωής μπορεί να βελτιώσει τη συνολική ποιότητα ζωής, να αυξήσει τη μυϊκή δύναμη, την καρδιαγγειακή αντοχή, την ευελιξία των αρθρώσεων και γενικά την ικανοποίηση από τη ζωή. Πηγή: «Human Motor Development”-A Lifespan approach (Greg Payne, Larry Isaacs) Σεμινάρια Πρόσφατα Άρθρα
